මහත් වූ කම්කටොළු
මැදින් දිවයින
මේ දිගු ගමනේ
නොවන්නට කදෝ පැණියක්
චණ්ඩ හිරු රැසින් හීන වී යන
උත්සාහ කළ යුතුය නුඹ
ඇරඹෙන හෙට දිනේ...
වෙමු අපි සැවොම
කඨෝර නිම්නයක වුව
අභීතව නැගී සිටින
මකරන්දයෙන් පූර්ණ වූද
සැම සතන්හට
නේක ඵල ගෙන දෙන
වෘක්ෂයෝ
උදාවන හෙට දිනේ...
Tuesday, February 9, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment