කාත් කවුරුත් නැත බලන්නට
වෙඩි හඩට මා කොහේ යන්නද
පැල්පතේ මා සිටිමි දුකසේ
මාපියෝ වෙඩි වැදී මිය ගියේ
තනි කරවමිනි මෙලොව මං
කුසට අහරක් නැතිව කිසිදා
දිවි ගෙවමි මා කදුළු බී
අතීතයේ මා අකුරු කලහැටි
මතක නැතුවා නොවේ මා හට
නමුත් දැන් එය සිහිනයකි මට
බිදී ඇත මගේ ළමා ලෝකය
කුරිරු යුද්ධය ඉවර වීලා
සාමය දොර ළගට එනතුරු
බලා ඉන්නෙමි අැඩූ කදුලෙන්
මගේ ලෝකය යළි හැදෙනතුරු
No comments:
Post a Comment